اعتیاد یعنی خوگرفتن و وابسته شدن جسمی ، روانی و عصبی فرد به مواد مخدر که ترک یا فرار از آن ناممکن و یا بسیار مشکل است. اعتیاد یعنی مصرف نابجا و مکرر مواد مخدر که موجب وابستگی به آنها می شود. این وابستگی بدنی و روانی است، ترک مصرف مواد افیونی مشکلات و محرومیت های بدنی و روانی را در پی خواهد داشت.

اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی، اقتصادی است که بر اثر فعل و انفعال تدریجی بین بدن انسان و مواد شیمیائی تحت تأثیر یک سلسله شرایط و اوضاع و احوال خاص روانی، اقتصادی، اجتماعی و سنتی به وجود می آید.

وابستگی روانی ( ذهنی ) مشخصه اصلی اعتیاد بوده و برخلاف تصوری که بعضا در جامعه به چشم می خورد بسیاری از موادی که وابستگی جسمی به همراه ندارند ( و از اینرو اعتیاد آور تلقی نمی گردند) دارای وابستگی روانی و کشش شدید بوده ( یعنی در واقع اعتیاد آور هستند ) و به مراتب فاجعه بارتر از مواد با وابستگی جسمی می باشند.

چه مواد و داروهایی اعتیاد آور هستند؟

مواد اعتیاد آور طیف بسیار وسیعی را در برگرفته و عمدتا شامل مواد مخدر( مثل تریاک، هروئین، شیره، کدئین، دیفنوکسیلات، مرفین، پتدین، متادون، ترامادول، کرک، تمجزیک یا بوپرنورفین …) ،مواد محرک و توهم زا (مثل کوکائین، شیشه ، قرص اکستازی، حشیش،LSD …)، برخی آرام بخشها ( عمدتا از داروهای گروه دیازپام)، سیگار، الکل می باشد. با توجه به تعریف اعتیاد و نقش مهم وابستگی روانی در آن موارد دیگری از جمله قمار، اینترنت نیز اعتیاد آور می باشند.

 علایم و نشانه های فیزیکی و جسمی سوءمصرف مواد :

1) سرخ شدن چشمها

2) نگاه های مات به مدت طولانی

3) نامفهوم و جویده شدن طرز صحبت

4) عدم تعادل در حرکات

5) کم شدن توجه به نظافت

6) محلهای متعدد تزریق سرنگ در بدن

7) غیبت های مکرر از کلاس درس و کاهش علاقه به تحصیل

8) بی قراری شدید

9) تغییرات ناگهانی خُلق

10) به مشام رسیدن بوهای غیر عادی از دهان یا لباس

11) وجود سوزنها و سنجاقهای سیاه شده ، قاشق خمیده و دود گرفته و ورق آلومینیومی

12) لوله های خالی خودکار، کبریت نیم سوخته در محل های غیر معمول

13) طولانی شدن زمان ماندن در دستشویی و حمام

14) ناپدید شدن بعضی اشیاء در خانه