فعالیت هایی که باعث شروع مصرف مواد نمی شوند : 
اگر روش ایست فکری بکار برده شد ولی افکار مصرف از بین نرفت شاید الزم باشد فرد جای خود را عوض کند و از آن محیط دور شود .
o اگر مکان زندگی یا کار خطرناک باشد لازم است فرد خود را درگیر فعالیت هایی بکند که تمرکزش را به سمت خود جلب کند . مثال هایی از این فعالیت ها عبارت اند از :
1 - ورزش
2 - نماز ؛ دعا یا مدیتیشن
3 - شرکت در گروه درمان یا جلسات 12 قدم
4 - خوردن و خوابیدن
5 - دوش گرفتن
6 - گوش کردن به موسیقی
7 - سرگرمی یا تفریح جدید
8 - دیدن فیلم هایی که ربطی به مواد ندارند .
9 - فعالیت های معنوی یا خیرخواهانه یا اجتماعی یا مذهبی
11 - دوره های برنامه ریزی شده مانند بودن با دوستان یا خانواده سالم 
11 - جدول حل کردن
12 - بازی با بچه ها و ... .
اید فرد در حال بهبودی لیستی از این کارها را برای خود تهیه کند

کمپ ترک اعتیاد و داروهای روانگردان و Club ها (مواد توهم زا و توهم زای محرک)

1- این مواد شامل ال اس دی ، اکستازی ،کتامین ، روهیپنول و ... می باشند .
2- این مواد قدرت اعتیاد آوری بالایی دارند .
3- مصرف این مواد اغلب در جوانان زیر 30 سال است .
4- ال اس دی و اکستازی شایعترین مواد مصرفی در این گروه می باشند .
5 - قرص ریتالین دارویی از دسته مواد محرک است که اثرات و عوارضی همانند شیشه دارد.
6 - در پارتی ها و مهمانی های جوانان بصورت شایعی مصرف می شود.

راهنمای کمپ ترک اعتیاد در  قطع یا کاهش مصرف مواد مخدر در یک فرد وابسته به آن ، علائم محرومیت و ناراحتی های زیر ایجاد می شوند :
تعریق ، اشک ریزش ، آبریزش بینی ، تهوع ،استفراغ ، کرامپ شکمی ، خمیازه ( ناشی از پر کاری بخشی از مغز به نام لوکوس سرولوس ) ، درد عضلانی ، بی قراری ، بی حالی ، وسوسه مصرف ، بی خوابی ، سیخ شدن موها ، لرز ( که ربطی به لوکوس سرولوس ندارد ) .
2- اوج علائم محرومیت در قطع هرویین و کراک از روز اول و اوایل روز دوم است . در قطع تریاک روز دوم و سوم و در قطع شیره ، متادون و بوپره نورفین ( تمجیزک ) روز سوم و چهارم است .
3- مدت علائم در قطع هرویین و کراک 7 تا 11 روز ؛ در قطع تریاک 7 تا 14 روز( بطور متوسط 11 روز) ؛ در قطع شیره ، متادون و بوپره نورفین 11 تا 21 روز ( بطور متوسط 14 روز ) است .
4- بعد از اتمام مدت علائم محرومیت ، اغلب علائم از بین می روند ولی برخی ناراحتی ها تا ماهها بعد از قطع مصرف ادامه می یابند که به آن ها علائم محرومیت طول کشیده می گویند و شامل درد گاه به گاه ، تعریق ، بی قراری ، بی حالی ، بی خوابی و وسوسه است .

اشکال در دسترس جهت سو مصرف داروهای مخدر

1- داروهای کدیین دار ) استامینوفن کدیین و ... ( ، ترامادول ، دیفنوکسیلات و بصورت کمیاب تر مپریدین ،پتدین و مرفین ، متادون ، تمجیزک یا بوپره نورفین داروهای مخدر در دسترس می باشند .
2- مواد مخدر در دسترس بترتیب شدت اعتیاد :کراک ( کریستال) ، هرویین یا دوا ، شیره (سوخته یا شیره ی تریاک) تریاک می باشند

3- داروهایی مانند متادون و بوپره نورفین وقتی بصورت تزریقی مصرف شوند اعتیاد بسیار بالایی مثل تزریق هرویین دارند و در صورت مصرف خوراکی نیز باید حتما تحت نظر پزشک دوره دیده باشند و گرنه باعث ایجاد اعتیاد خواهند شد

1- در صورتی که مصرف مواد مخدر ( بعد از مدتی مصرف مزمن) قطع شود یا کاهش یابد یا به اندازه کافی بالا برده نشود ، علائم محرومیت و ناراحتی هایی ایجاد می شود .
2- اعتیاد به مواد مخدر وقتی ایجاد می شود که قطع مواد مخدر ایجاد ناراحتی نماید و به علت وسوسه ،افراد حتی هنگامی که به علت عوارض منفی مصرف تلاش می نمایند تا دیگر مصرف نکنند ، موفق نمی شوند.
3- علائم محرومیت قطع مواد مخدر اگر بیماری زمینه ای یا حاملگی وجود نداشته باشد ، نمی تواند باعث مرگ شود و بعد از حدود 7 الی 21 روز بسته به نوع ماده مصرفی می تواند قسمت عمده آن بهبود یابد.

-علائم محرومیت ناشی از قطع یا کاهش مواد مخدر

1- در صورت قطع یا کاهش مصرف مواد مخدر در یک فرد وابسته به آن ، علائم محرومیت و ناراحتی های زیر ایجاد می شوند :
تعریق ، اشک ریزش ، آبریزش بینی ، تهوع ،استفراغ ، کرامپ شکمی ، خمیازه ( ناشی از پر کاری بخشی از مغز به نام لوکوس سرولوس ) ، درد عضلانی ، بی قراری ، بی حالی ، وسوسه مصرف ، بی خوابی ، سیخ شدن موها ، لرز ( که ربطی به لوکوس سرولوس ندارد ) .
2- اوج علائم محرومیت در قطع هرویین و کراک از روز اول و اوایل روز دوم است . در قطع تریاک روز دوم و سوم و در قطع شیره ، متادون و بوپره نورفین ( تمجیزک ) روز سوم و چهارم است .
3- مدت علائم در قطع هرویین و کراک 7 تا 11 روز ؛ در قطع تریاک 7 تا 14 روز( بطور متوسط 11 روز) ؛ در قطع شیره ، متادون و بوپره نورفین 11 تا 21 روز ( بطور متوسط 14 روز ) است .
4- بعد از اتمام مدت علائم محرومیت ، اغلب علائم از بین می روند ولی برخی ناراحتی ها تا ماهها بعد از قطع مصرف ادامه می یابند که به آن ها علائم محرومیت طول کشیده می گویند و شامل درد گاه به گاه ، تعریق ، بی قراری ، بی حالی ، بی خوابی و وسوسه است .