افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی معمولاً از اختلال مصرف مواد مشترک رنج می برند. یافتن یک برنامه توانبخشی معتبر که به طور هم زمان هر دو اختلال را درمان می کند اولین قدم به منظور بهبود سلامت روان و بهبودی طولانی مدت از اعتیاد است.
 
اختلال شخصیت یک اختلال سلامت روانی است که بر درک و پاسخ فرد از جهان تأثیر می گذارد. این منجر به یک الگوی ماندگار از رفتارهای غیرمعمول یا خطرناک می شود که از هنجارهای فرهنگی منحرف می شوند.
افراد مبتلا به اختلالات شخصیت، اعتیاد بالایی دارند. تحقیقات نشان می دهد 50 تا 70 درصد از مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی دارای اختلال مصرف مواد هستند.

اختلال در مصرف مواد به ویژه در بین مبتلایان به اختلالات شخصیتی ضد اجتماعی ، خودشیفتگی ، وابسته و مرزی شیوع دارد.

شروع اختلالات شخصیتی به طور معمول در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود. هنگامی که اختلال شخصیت و اعتیاد با هم اتفاق می افتند ، معمولاً ابتدا اختلال شخصیت تشخیص داده می شود زیرا افراد اغلب از داروها یا الکل برای درمان علائم وضعیت سلامت روانی خود استفاده می کنند. در بعضی موارد اعتیاد قبل از اختلال شخصیت تشخیص داده می شود.

با گذشت زمان ، خود درمانی برای درمان علائم یک اختلال شخصیت می تواند منجر به اعتیاد شود. پس از ایجاد اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر بدتر می شود ، شدت اختلال شخصیتی فرد نیز می تواند افزایش یابد.
 
انواع اختلالات شخصیتی

متخصصان بهداشت روان ، اختلالات شخصیتی را به سه گروه تقسیم می کنند. هر گروه حاوی گروهی از اختلالات است که با رفتارهای مشابه مشخص می شود.
گروه  الف

این افراد دارای رفتارهای عجیب و غریب هستند.

اختلالات شامل موارد زیر است:

    اختلال شخصیت پارانوئید
    اختلال شخصیت اسکیزوئید
    اختلال شخصیت اسکیزوتایپی


گروه ب

این افراد رفتارهای دراماتیک ، نامنظم و عاطفی نشان می دهند.

اختلالات شامل موارد زیر است:

    اختلال شخصیت ضد اجتماعی
    اختلال شخصیت مرزی
    اختلال شخصیت هیستریک
    اختلال شخصیتی خودشیفتگی

گروه ث

این افراد رفتارهای مضطرب و ترسناک از خود نشان می دهند.

اختلالات شامل موارد زیر است:

    جلوگیری از اختلال شخصیت
    اختلال شخصیت وابسته
    اختلال شخصیت وسواس-اجباری

اختلالات شخصیتی گروه ب شایعترین نوع تشخیصی است. افراد مبتلا به اختلالات خوشه B ، به ویژه افراد با اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی ، بیشتر از افراد مبتلا به اختلالات گروه الف و ث بیشتر در تماس با اجرای قانون قرار می گیرند.

افراد می توانند علائم اختلالات شخصیتی چندگانه را به یکباره نشان دهند. در حقیقت ، مردم معمولاً علائم اختلالات شخصیتی چندگانه را از همان گروه نشان می دهند.

برخی از افراد علائمی را نشان می دهند که معیارهای یک اختلال شخصیت را رعایت می کند اما در معیارهای اختلال خاص قرار نمی گیرند. این افراد ممکن است آنچه که یک اختلال شخصیتی نامشخص یا اختلال شخصیت نامیده می شود داشته باشند که در غیر این صورت مشخص نشده باشد.