میل به کنترل معتاد در مسئله ی اعتیادش از جانب خانواده، به مرور زمان باعث می شود تا آنها سعی کنند که تمام جنبه های زندگی معتاد، از جمله برنامه های درمانی، امور مالی، مسکن، شغل، روابط، تغذیه، ورزش، سلامت، نظافت، پوشاک، سرگرمی ها، دیدگاه ها، ارزش ها و حتی احساسات او را تحت کنترل خود درآورند. اعضای خانواده معتقدند که اگر بتوانند کاری کنند تا معتاد درست رفتار کند و در شرایط مناسبی قرار گیرد، آنگاه می توانند اعتیاد او را از بین ببرند. بنابر این آنها آماده اند تا از هر وسیله ای که در اختیار دارند استفاده کنند تا معتاد را به انجام طرح ها و نقشه های خود وادار نمایند و کاری کنند تا او اعتیاد خود را کنار بگذارد.
موارد زیر برخی از روش های بسیار غلطی است که خانواده ها استفاده می کنند.

▪️شرمنده کردن: اگر مرا دوست داشتی، این کار را نمی کردی.

▪️تهدید: اگر این کار را نکنی، تو را از خانه بیرون می کنم.

▪️احساس گناه دادن: تو واقعا نفرت انگیز هستی، چطور می توانی خودت را تحمل کنی؟

▪️رشوه: اگر این کار را برای من انجام دهی، فلان مبلغ پول به تو می دهم.

▪️خشم: من از تو متنفرم، دیگر نمی خواهم تو را ببینم.

جلب ترحم: تو قلب مرا شکستی.

استدلال : اگر به جای پرداخت هزینه هایت، مواد بخری، در آخر آواره و بی خانمان می شوی.