کمپ ترک اعتیاد و سخنی کوتاه با خانواده های عزیز :

کوچک ترین نشانه ی بی صبری و ترس شما ( خانواده ) ممکن است شانس بهبودی اعتیاد در عزیزانتان را کاهش دهد و فرد رفتار شما را دستاویزی برای مصرف مواد قرار دهد.
هرگز نخواهید او را تحت نظر و کنترل بگیرید یا در کارش تفحص کنید. هیچ گاه خود و یا بیمارتان را سرزنش نکنید.

وقتی سعی می کنیم معتادان را متقاعد کنیم که طرز تفکرشان اشتباه است، به این می ماند که به کسی بگوییم اعتقادش به قانون جاذبه ی زمین توهمی بیش نیست. سخت بی فایده است اگر از کسی با تفکر اعتیادی انتظار داشته باشیم که برداشت خود را رها کند و به جایش برداشت ما را بپذیرد. پوچ انگاری و ناامیدی، نشانه ی بارز طرز فکر معتادوار است و هدفی جز تشویق فرد به ادامه مصرف مواد ندارد.

عجول بودن در درمان اعتیاد هم در مورد فرد بیمار و هم خانواده ها، فاجعه ساز خواهد بود.
درمان در اعتیاد نیاز به زمان، صبر، کار گروهی، آموزش، گاهی اوقات درمان های دارویی، شناخت بیماری، آزمون و خطا، فرصت اشتباه، پذیرش بیماری، و ... دارد.
اگر در درمان اعتیاد به دنبال کلیدی هستیم که با زدن آن همه مشکلات به یک باره حل شود، کاملا در اشتباه هستیم.