اعتیاد به‌ مواد عبارت‌ است‌ از دل‌مشغولی‌ با مواد روان‌گردان‌ داروها، الکل‌، غذا به‌ طوری‌ که‌ فرد قادر به‌ کنترل‌ خود نباشد و تکانشی‌ برای‌ ادامه‌ آنها، علی‌رغم‌ عواقب‌ مضر فردی‌ و اجتماعی‌، وجود داشته‌ باشد.

یشتر آنها این‌ علایم‌ را ایجاد می‌کنند:
خلق‌ مطبوع‌ گذرا
آسودگی‌ از اضطراب‌
احساس‌ کاذب‌ اعتماد به‌ نفس‌
توهمات‌ بینایی‌ و شنوایی‌
تغییر سطح‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری (یا بی‌حالی‌ و خماری‌ یا آشفتگی‌) علایم‌ نامطبوع‌ یا دردناک‌ در هنگام‌ کنار گذاشتن‌ ماده‌ مورد سوء مصرف‌ مواد مورد سوء مصرف‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ اعتیاد یا وابستگی‌ گردند.
مواد سوء مصرف‌
نیکوتین‌, الکل‌, ماری‌جوانا, آمفتامین‌ها, باربیتورات‌ها, کوکائین‌ مخدرها شامل‌ کدئین‌، هروئین‌، متادون‌، مورفین‌ و تریاک‌ داروهای‌ توهم‌زا شامل‌ پی‌سی‌پی‌، مزکالین‌ و ال‌اس‌دی‌ lsd مواد فرار مثل‌ چسب‌، حلال‌ها و رنگ‌های‌ استنشاقی‌
عوامل تشدید کننده بیماری
بیماری‌ نیازمند تجویز مسکن‌ها یا آرام‌بخش‌ها
سابقه‌ خانوادگی‌ سوء مصرف‌ دارو
عوامل‌ ژنتیک‌، برخی‌ افراد ممکن‌ است‌ بیشتر به‌ اعتیاد مستعد باشند.

پیشگیری‌
با افرادی‌ که‌ داروها را مورد استفاده‌ یا سوء مصرف‌ قرار می‌دهند، معاشرت‌ نکنید.
قبل‌ از این‌ که‌ مشکلات‌ مربوط‌ به‌ سلامت‌ ذهنی‌ مثل‌ افسردگی‌ یا اضطراب‌ مزمن‌، منجر به‌ ایجاد مشکلات‌ در ارتباط‌ با داروها گردند، برای‌ حل‌ آنها درخواست‌ مشاوره‌ کنید.
به‌ علایق‌ سالم‌ و فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ اوقات‌ فراغت‌ بپردازید.
پس‌ از جراحی‌، بیماری‌ یا آسیب‌، هرچه‌ زودتر مصرف‌ مسکن‌ها یا آرام‌بخش‌های‌ تجویز شده‌ را متوقف‌ کنید. بیش‌ از مقدار نیاز مصرف‌ نکنید.