در گذشته اطلاعات کافی در زمینه مخاطرات مواد کانابینوئید انجام نشده بود و برخی ادعا می‌کردند که این مواد کم خطر تر از الکل یا سیگار هستند. اما امروز دانشمندان معتقدند که این‌طور نیست و شواهدی مبنی بر عوارض خطرناک حشیش پیدا کرده‌اند. پس از رفع نشئگی، این مواد در مغز باقی می‌مانند و حافظه و یادگیری را مختل می‌کنند. قدرت استدلال، محاسبه، خواندن و صحبت کردن کم می‌شود. قدرت واکنش فرد کم می‌شود و به همین دلیل انجام اموری که به واکنش سریع نیاز دارد مخاطره آمیز می‌شود. بسیاری از سوانح رانندگی را این افراد به وجود می‌آورند. خطر حوادث رانندگی تا چهار ساعت پس از رفع نشئگی بالا باقی می‌ماند. از عوارض روانی مهم می‌توان به اختلالات اضطرابی، افسردگی، شوریدگی، اختلالات خواب، اختلالات جنسی و اختلالات روان‌ پریشانه یا جنون اشاره کرد. حالت بی‌انگیزگی از دیگر عوارض روانی این مواد است.

حشیش و سایر مواد کانابینوئید عوارض جسمانی متعددی هم دارند. این مواد سبب کاهش قدرت ایمنی بدن می‌شوند و در نتیجه کاهش قدرت ایمنی، بیماری‌های گوناگون عفونی و غیره به وجود می‌آید. تغییرات هورمونی موجب اختلال رشد و مشکلات جنسی (به هم خوردن سیکل قاعدگی و کاهش اسپرم و هورمون‌های جنسی و قدرت باروری) می‌شود. اگر خانم‌های باردار از این مواد مصرف کنند، جنین آنها نارس می‌شود و نابهنجاری‌های متعدد مغزی، عصبی و غیره پیدا می‌کند. مواد سرطان‌زای ترکیبات کانابینوئیدی، 50 درصد بیشتر از سیگار است. خطر آسم و ذات الریه را زیاد می‌کنند و عامل خطری برای فشار خون محسوب می‌شوند

 خانواده‌ها چطور بفهمند جوانشان از این ماده مخدر استفاده کرده است؟
حالت نشئگی و سایر علایمی ‌که ذکر شد، به ویژه اگر با قرمز شدن چشم‌ها، افزایش ضربان قلب و افزایش غیر معمول اشتها همراه باشد، مهم‌ترین علایم هستند. آزمایش ادرار تا چهار هفته پس از مصرف، مثبت باقی می‌ماند.

از سر شاخه گياه شاهدانه که بوته ای شبيه به گزنه است مواد زير به دست می آيد:
 نكته : این ماده هیچ نقشي در تقویت حافظه و تمركز ندارد.
حشیش: ماده ای به رنگ سبز خاکستری و گاهی قهو ه ای مایل به سبز با قوامی سفت است
 ماری جوانا: ماده ای شبیه به توتون، سبز رنگ و زبر است که به روش تدخینی مصرف می شود.

 -چرس، گانجا، بنگ و روغن حشیش سایر موادی هستند که از شاهدانه به دست می آیند

آثار جسمی حشيش بر بدن :

-افزايش اشتها (كه اشتهاي گاوی ناميده ميشود.)
-قرمزی چشمها
-افزايش ضربان قلب
-خشكی دهان
-افت فشار خون
-سرگيجه
- عدم تعادل حركتی
 
اثرات كوتاه مدت استفاده از حشیش :

- افزایش فشار خون و افزایش احتمال غش كرن
-حالت خواب آلودگي و احساس گرسنگي زیاد
-ناتواني در تعقیب زمان و اختلال در حافظه كوتاه مدت
-كاهش توانایي هایي كه نیاز به تمركز و هماهنگي حواس دارند مثل رانندگي
-تشدید فعالیت و افزایش ضربان قلب
- احتمال بروز عوارض قلبي براي افرادي كه از بیماریهاي قلبي رنج مي برند
-قرمز شدن چشمها ، بر اثر پر خون شدن بافت هاي آن
-كاهش باز داري اجتماعي در رفتار و بي قید شدن
- ایجاد بدگماني و سوء ظن ، توهم و اضطراب شدید

 
اثرات بلند مدت استفاده از حشیش:

-احتمال ابتلا به آسم و برونشیت
-از آنجا كه حشیش تا چهار هفته در بدن باقي مي ماند .
سبب كاهش سرعت پردازش اطلاعات و افت عملكرد مي شود.
-ابتلا به بیماریهاي ریوي مثل سرطان ریه
-كاهش مقدار اسپرم در مردان
-كاهش خطر ناباروري در زنان
-ایجاد وابستگي عاطفي و رواني و نیاز به افزایش مصرف براي رسیدن به حالت نشئگی اولیه

 
آثار روانی حشیش :
-اختلال در توجه و تمركز اختلال در حافظه و قضاوت
-سرخوشي
- افزايش اعتماد به نفس حافظه و قضاوت
- احساس مسخ شخصيت ، مسخ واقعيت
- اضطراب، افسردگي
- علائم جنون مثل توهم و هذيان
-آرامش و relaxation
- افزايش درک رنگ و صدا
-احساس كند شدن گذر زمان
-سندرم بی انگيزگی
 

از سر شاخه گياه شاه دانه که بوته ای شبيه به گزنه است مواد زير به دست می آيد:
- حشيش: ماده ای به رنگ سبز خاکستری و گاهی قهوه ای مايل به سبز با قوامی سفت است.
- ماری جوانا: ماده ای شبيه به توتون، سبز رنگ و زبر است که به روش تدخينی مصرف می شود.
- چرس، گانجا، بنگ و روغن حشيش ساير موادی هستند که از شاه دانه به دست می آيند.

آثار مصرف حشيش:
آثار حشيش بستگی به قدرت و نوع ماده مصرفی، روش و مقدار مصرف، موقعيت و انتظارات فرد مصرف کننده دارد. در صورت تدخين، آثار آن فورا ظاهر شده و 3 تا 4 ساعت باقی می ماند و اگر به صورت خوراکی مصرف شود آثار آن ديرتر ظاهر شده و ممکن است تا 24 ساعت باقی بماند.

اين آثار عبارتند از:
• تغييرات رفتاری يا روانی( سرخوشی و خنده خودبخود، درک قوی تر رنگ، صدا و موسيقی، احساس کند شدن گذر زمان، اختلال توجه، تمرکز، حافظه و قضاوت، اضطراب و افسردگی، علائم سايکوتيک مثل توهم و هذيان)
• افزايش اشتها
• قرمز شدن چشم ها
• عدم تعادل حرکتی
• افزايش ضربان قلب

اثر برخی مواد مخدر در نتيجه تکرار استعمال مقدار ثابتی از آن ماده، کاهش می يابد. به عبارت ديگر بيمار در دفعات بعدی مصرف، برای رسيدن به سطح قبلی روانی و جسمانی ناشی از اثر مواد، بايد مقادير بيشتری از آن را مصرف کند.

* مصرف مكرر و طولاني مدت مواد اعتيادآور باعث بروز پديده تحمل مي شود .
* شخص مصرف كننده ديگر به مقدار ماده اي كه در ابتداي مصرف پاسخ مي داده ، واكنش مثبت نشان نمي دهد .
* شخص نياز به مقدار بيشتري از ماده مخدر دارد تا به احساسي مانند احساس اوليه دست يابد .
* ظهور پديده تحمل به معناي اعتياد نيست .
* تحمل در مورد مورفين يـا هروئين در سطح اهداف سلولی رخ مي دهد .
مثال:
- اگر فردی روزی يک نخود ترياک مصرف می کرده است، بتدريج مجبور می شود روزی دو نخود مصرف کند.
- اگر فردی روزی دو بار حشيش می کشيده است، بتدريج مجبور می شود روزی پنج بار حشيش بکشد.

وسوسه:
تمایل شدید فرد به ادامه مصرف یک ماده
علائم ترک:
در فرد وابسته به ماده مخدر، در اثر کاهش یا قطع ماده مصرفی، عوارض ناراحت کننده جسمانی و روانی مانند بیقراری،اضطراب، بیخوابی، درد عضالت، اسهال و استفراغ ظاهر میشود.
مثال:
 - ترک تریاک باعث ایجاد درد در دستها و پاها میشود.
 - ترک حشیش گاهی باعث ایجاد تهوع میشود.
مسلم این است که حرکت بین سوء مصرف و وابستگی وجود دارد ولی آن چه که مهم است این است که تمام سوء مصرف کننده ها به خصوص در اوایل، مشکل خود را اصلا قبول ندارند به خصوص در این میان بسیاری از درمانگران (پزشک، پرستار، بهورز و ...) عملا این نوع مصرف را جزء نرمال جامعه حساب می‌کنند ( حتی بسیاری از افراد سوء مصرف مواد را به عنوان یک روش بزرگ شدن و یا یکی از مراحل بلوغ میدانند.)
مشخصی داشته باشد، ولی برای کسانیکه در ارتباط با مفاهیم جامعه شناختی و روانشناختی از آن سود می جویند، در پاره ای از موارد مبهم به نظر می رسد.
علت ابهام در مفهوم گروه شاید در این باشد که گروه به مجموعه ای از انسانها گفته می شود که از لحاظ تعداد افراد تشکیل دهنده آن، دارای ابعاد مختلف و از لحاظ ساخت و کارکرد نیز متفاوت است. مثال گروههای دو نفر وجود دارند که به معنی واقعی کلمه یک گروه اجتماعی هستند،مثل خانواده جدید که متشکل از یک زن و یک مرد است و به آن گروه خانواده می گویند. یک تیم فوتبال هم که بیشتر از دو نفر ولی دارای افراد نسبتا محدودی است، گروه به شمار می رود. برای روشنفکران یا کارمندان یک جامعه هم که از لحاظ ابعاد وسیع است و یا حتی برای افراد کل یک ملت که بسیار وسیع تر است، می توان این اصطلاح را به کار برد.
 از لحاظ ساخت نیز پاره ای از گروهها پایدار و برخی نیمه پایدار و بعضی ناپایدارند. ولی آنچه که در همه گروههای نسبتا پایدار مطرح است، این است که نوعی همبستگی و تشریک مساعی و روابط متقابل بین افراد آنها وجود دارد و می توان آن را وجه مشترک همه گروهها دانست.
هر گروه دارای اعضائی است که هر یک از اعضاء دارای وضع و موقعیت،نقش یا نقش های مخصوص، روابط متقابل و احساس تعلق به گروه و رفتار گروهی است و برای رسیدن به اهداف مشترک با سایر اعضاء همکاری و همیاری دارد.
 از انواع گروههای اجتماعی، می توان گروه خانواده، گروه همبازی،شرکت تجاری، تیم ورزشی، کالس درس،مدرسه،انجمن و... نام برد.