خارش ( بیشتر در بازوان ) ،خارش صورت و بینی ،آلت تناسلی و قرمزی چشم ها
استفاده بیش از حد از تریاک موجب استفراغ میشود که در بین معتادین به تگری زدن معروف است و فرد معتاد اگر استفراغ کند حالش خوب می شود. ولی اگر فردی حشیش مصرف کرده باشد با وجود استفراغ کردن تا چند روز حالش بد باقی می ماند. بیماران معتقدند که تریاک مزاج سرد دارد لذا برای از بین رفتن آثار استفاده بیش از اندازه آن از موادی که طبع گرم دارند موادقندی استفاده میشود.
افراد معتاد ترسو هستند و با صدائی کم از جا می پرند . اگر چه نشئگی باعث سرحالی و افزایش هوشیاری فرد میگردد اما عموما بعد از مدت کوتاهی مبتلا به اعتیاد دائم تریاک میشوند و میزان مصرفشان بیشتر شده و معمولا به آن درجه از سرحالی و هوشیاری دست نمی یابند.
در افراد وابسته به مواد افیونی یبوست ناشی از مصرف تریاک بسیار شدید است و بیشتر آن ها به ملینها روی می آورند افراد معتاد به علت ترس از لو رفتن به مسافرت نمیروند به هیچ وجه حاضر نیستند در بیمارستان بستری شوند و پس از بستری شدن اجباری در بیمارستان،معتادین اصرار عجیبی در نشان دادن علائم بهبودی دارند.
فرد معتاد به تریاک پس از نشئه شدن میتواند یک خاطره کوتاه را شاخ و برگ داده و ساعت ها با آن مردم را سرگرم کند چون فرد معتاد خیلی دوست دارد حرف بزند. افرادی که تریاک را به صورت تدخینی مصرف میکنند اگر دوره های خماری و محرومیت ندیده باشند عموما قیافه ای مانند افراد عادی دارند . این افراد معمولا موهای پر پشتی دارند و اگر در رفتارشان دقت نمائیم همیشه در حدود ساعت خاصی یافتن آنها غیر ممکن است.
مصرف کنندگان نامهای دیگری چون تی تی و سیاه نیز برآن نهاده اندو به معتادان آن اصطلاحا تل باز می گویند. این ماده عموما به صورت گرمی یا مثقالی فروخته میشود. بعضی از اوقات تریاک در بسته های ۶ ، ۱۲ ، ۲۵ گرمی فروخته میشود. معتادانی که مصرف بالائی دارند (وافوریها) عموما تریاک را به صورت لول تهیه میکنند که معادل ۲۰-۱۶ گرم میباشد.