گل همان گل گیاه شاهدانه (گیاه کانابیس ساتیوا) است و هیچ ربطی به تریاک، هروئین، شیشه، و سایر مواد (غیر کانابیس) ندارد. این ماده ارتباط خاصی با افغانستان ندارد. کانابیس ساتیوا براحتی در سراسر جهان کشت می‌شود. ماده مؤثر در این گیاه تتراهیدروکانابینول (THC) است که غلظت آن در برگ‌ها کمتر و در گل‌ها بیشتر است. با اصلاح نژاد سعی شده است میزان ماده مؤثر در گیاه افزایش پیدا کند. میزان THC در فراوردهای مختلف (مانند حشیش، گل، مار‌جوانا، علف، و…)، متغیر است، و از ۲۰٪ به بالا زیاد محسوب می‌شود.

یک بار مصرف مواد کسی را معتاد نمی‌کند، چه رسد به بوکشیدن تنها. بروز توهم ناشی از مصرف کانابیس، به میزان مصرف و خصوصیات فردی وابسته است، و در بسیاری از موارد رخ نمی‌دهد.

قرصی که داعش به سربازانش می‌دهد، و مصرف آن در کشورهای عربی نیز شیوع دارد، کاپتاگون، از خانواده آمفتامین‌ها، است.

در حشیش و گل ماده ای وجود دارد که از نظر میزان اعتیاد آوری و وابستگی روانی نسبت به مورفین بسیار قوی تر است و فرد نمی تواند به راحتی اعتیاد به مصرف آن را ترک کند.
در بین دختران و نوجوانان بیشترین موادی که مصرف می شود ماده گل یا حشیش است که آن هم به علت تبلیغات سوئی است که توسط فروشندگان صورت می گیرد مبنی بر اینکه گل و حشیش چون مورفین ندارند پس اعتیادآور نیستند.
این در حالی است که در حشیش و گل ماده ای به نام دلتل 9، تتراهیدروکانابینول وجود دارد که از نظر میزان اعتیاد آوری و وابستگی روانی نسبت به مورفین بسیار قوی تر است و فرد نمی تواند به راحتی اعتیاد آن را ترک کند.