عوارض کوتاه‎مدت مصرف گل
برخلاف باور غلط عموم که این تصور را دارند که مصرف گل عوارضی ندارد، مصرف گل و مشتقات THC عوارض کوتاه‎مدت و بلندمدتی دارد. از مهم‎ترین عوارض کوتاه‎مدت آن می‎توان به افزایش بیش از حد حواس که ممکن است منجر به ایجاد توهم و افکار غیرواقعی شود، کاهش بیش از حد فشار‎خون که احتمال آسیب جسمی را دارد، رفتار‎های تخریبی مانند رانندگی با سرعت بیش از حد، سوء‎تفاهم‎ها یا هذیان‎ها، خشکی دهان و غیره نام برد.

عوارض طولانی‎مدت مصرف گل
از اصلی‌ترین عوارض طولانی مدت مصرف گل می‌توان به بی‌انگیزگی مصرف کنندگان این ماده مخدر اشاره کرد. مصرف ماده مخدر گل در طولانی‎مدت منجر به کاهش انگیزه در فرد می‎شود و بسیاری از اهداف یا آرزوهایی که داشته دیگر برایش اهمیتی ندارند. این کاهش انگیزه منجر به افت تحصیلی شدید و آسیب شغلی می‎شود.

یکی دیگر از عوارض طولانی‎مدت ماده محرک گل اضطراب و وحشت‎زدگی مصرف‎کنندگان این ماده است.از دیگر عوارض بلند‎مدت این ماده محرک کاهش قوای فکری، بدرفتاری، احساس خشم شدید، عدم کنترل خشم و بروز پرخاشگری را می‎توان نام برد.همچنین مصرف این ماده محرک باعث اختلال در حافظه می‎شود.

 مصرف ماده محرک گل
گل معمولا به شکل سیگار در کاغذ مخصوصی به نام پیـپر پیچیده و استعمال می‎شود. گاهاً مصرف خوراکی آن نیز دیده شده است

درمان مصرف گل (علف)
به ندرت خود افرادی که مصرف ماده مخدر ماری‎جوآنا یا گل را دارند در پی کمک گرفتن حرفه‎ای برای ترک این ماده مخدر برمی‎آیند. معمولاً به اصرار یکی از نزدیکان فرد وارد مراحل درمانی می‎شود. حتی اگر انگیزه لازم برای ترک این ماده مخدر وجود نداشته باشد، باز هم ورود به درمان می‎تواند برای فرد مفید باشد. به طور معمول از رویکرد‎های شناختی برای درمان مصرف مشتقات THC استفاده می‎کنند.

فرزند من برای گرفتن مشاوره و یا درمان نمی‎آید. آیا راهی هست؟
زمانی که فرد وابستگی‌هایی چه مالی، چه عاطفی و غیره نسبت به خانواده داشته باشد و از خود تمایلی برای استفاده از کمک‌های تخصصی نشان ندهد، با آموزش دادن روش‌های مداخله به اطرافیانش جهت گرفتن کمک تخصصی برای مشاوره مانند مداخله جانسونی، می‎توان فرد مصرف‎کننده را با استفاده از وابستگی‌اش وادار به کمک گرفتن کرد. اما حتماً نیاز است تا توسط یک روانشناس خبره در حوزه اعتیاد آموزش لازم برای مداخله به خانواده داده شود.

از نظر مشاوران کمپ ترک اعتیاد سن  ۱۸ تا ۴۰ سالگی اوج مصرف مواد و گرایش دانشجویان به گل، حشیش و علف می باشد.

* این روزها اعتیاد در بین سنین ۱۸ تا ۴۰ سالگی اتفاق می افتد که اکثر خانم ها از سن ۱۸ تا ۳۵ و آقایان از ۱۸ تا ۴۰ سال درگیر می شوند.

* افزایش مصرف سیگار و قلیان در بین دانش آموزان در حال افزایش است.

* از دروازه های ورودی اعتیاد، مصرف سیگار، قلیان و الکل است و اگر جوانی به خصوص قبل از سن ۱۸ سالگی آن را مصرف کند، احتمال معتاد شدنش بیشتر می شود.

 * این روزها مصرف موادی مثل حشیش، علف و گل مد شده است و بیشتر دانشجویان از این مواد اعتیاد آور استفاده می کنند.

گل همان گل گیاه شاهدانه (گیاه کانابیس ساتیوا) است و هیچ ربطی به تریاک، هروئین، شیشه، و سایر مواد (غیر کانابیس) ندارد. این ماده ارتباط خاصی با افغانستان ندارد. کانابیس ساتیوا براحتی در سراسر جهان کشت می‌شود. ماده مؤثر در این گیاه تتراهیدروکانابینول (THC) است که غلظت آن در برگ‌ها کمتر و در گل‌ها بیشتر است. با اصلاح نژاد سعی شده است میزان ماده مؤثر در گیاه افزایش پیدا کند. میزان THC در فراوردهای مختلف (مانند حشیش، گل، مار‌جوانا، علف، و…)، متغیر است، و از ۲۰٪ به بالا زیاد محسوب می‌شود.

یک بار مصرف مواد کسی را معتاد نمی‌کند، چه رسد به بوکشیدن تنها. بروز توهم ناشی از مصرف کانابیس، به میزان مصرف و خصوصیات فردی وابسته است، و در بسیاری از موارد رخ نمی‌دهد.

قرصی که داعش به سربازانش می‌دهد، و مصرف آن در کشورهای عربی نیز شیوع دارد، کاپتاگون، از خانواده آمفتامین‌ها، است.

در حشیش و گل ماده ای وجود دارد که از نظر میزان اعتیاد آوری و وابستگی روانی نسبت به مورفین بسیار قوی تر است و فرد نمی تواند به راحتی اعتیاد به مصرف آن را ترک کند.
در بین دختران و نوجوانان بیشترین موادی که مصرف می شود ماده گل یا حشیش است که آن هم به علت تبلیغات سوئی است که توسط فروشندگان صورت می گیرد مبنی بر اینکه گل و حشیش چون مورفین ندارند پس اعتیادآور نیستند.
این در حالی است که در حشیش و گل ماده ای به نام دلتل 9، تتراهیدروکانابینول وجود دارد که از نظر میزان اعتیاد آوری و وابستگی روانی نسبت به مورفین بسیار قوی تر است و فرد نمی تواند به راحتی اعتیاد آن را ترک کند.