ترياک :
ترياک از گياه خشخاش به دست می آيد. منشأ هرويين و مرفين نيز از همين ماده است. ترياک معمولا به رنگ قهوه ای سير و دارای قوامی خميری است که بويی شبيه به آمونياک يا ادرار مانده دارد و هنگام سوختن بوی خاصی شبيه چسب دو قلو میدهد. بسته بندی آن به صورت لول، حبه قند و يا کيک می باشد.
سوخته ترياک :
پس از مصرف تدخينی(کشيدن) ترياک ماده ای به رنگ قهوه ای سوخته و براق به دست می آيد که سوخته نام دارد.
شيره ترياک :
سوخته ترياک را در آب حل می کنند و میجوشانند. سپس آن را از صافی عبور میدهند. آن چه باقی می ماند تفاله نام دارد. محلول حاصل را مجدداً حرارت می دهند. با اين کار ماده ای خميری ، سفت و غليظی به رنگ قهوه ای روشن به دست می آيد که شيره نام دارد.
- تدخين (دود کردن)
- خوردن
- تزريق
هرويين:
يکی از مشتقات نيمه مصنوعی مرفين است. هرويين پودر بسيار نرم و سفيد رنگی است که اشکال بسيار ناخالص آن قهوهای رنگ میباشد. هرويين را در تکه های پلاستیک به شکل مخروطی بسته بندی میکنند و سر آن را با آتش میبندند. در اين حالت آب در آن نفوذ نمی کند و در مواقع خطر میتوانند ان را ببلعند و پس از دفع از آن استفاده کنند. هرويين موجود در بازار معمولا 5 تا 10 درصد هرويين دارد و بقيه آن شير خشک، پودر بيکربنات و پودر گلوکز است.
روش های مصرف:
1 -تدخين (دود کردن)
2 -استنشاق(دماغی)
3 -تزريق

کديين:
ماده سفيد رنگی است که به صورت قرص های خالص يا به صورت ترکيب با استامينوفن، آسپيرين يا شربت های ضد سرفه مورد استفاده معتادان قرار می گيرد. مصرف مکرر و بدون دليل و يا با بهانه های بی مورد قرص های آسپيرين کديين يا استامينوفن کديين نشانه ای از اعتياد به مواد می باشد.
مرفين:
پودری است سفيد يا کرم (و گاهی به رنگ قرمز آجری)، تلخ مزه و بی بو است. اين ماده در حالت خالص نرم يا ورقه ای و به رنگ سفيد تا زرد کم رنگ میباشد. مرفين به صورت آمپول های 10 و 20 ميلی گرمی مورد مصرف پزشکی قرار میگيرد. به صورت زير جلدی، داخل عضلانی و داخل وريدی مصرف میشود.

اثر برخی مواد مخدر در نتيجه تکرار استعمال مقدار ثابتی از آن ماده، کاهش می يابد. به عبارت ديگر بيمار در دفعات بعدی مصرف، برای رسيدن به سطح قبلی روانی و جسمانی ناشی از اثر مواد، بايد مقادير بيشتری از آن را مصرف کند.

* مصرف مكرر و طولاني مدت مواد اعتيادآور باعث بروز پديده تحمل مي شود .
* شخص مصرف كننده ديگر به مقدار ماده اي كه در ابتداي مصرف پاسخ مي داده ، واكنش مثبت نشان نمي دهد .
* شخص نياز به مقدار بيشتري از ماده مخدر دارد تا به احساسي مانند احساس اوليه دست يابد .
* ظهور پديده تحمل به معناي اعتياد نيست .
* تحمل در مورد مورفين يـا هروئين در سطح اهداف سلولی رخ مي دهد .
مثال:
- اگر فردی روزی يک نخود ترياک مصرف می کرده است، بتدريج مجبور می شود روزی دو نخود مصرف کند.
- اگر فردی روزی دو بار حشيش می کشيده است، بتدريج مجبور می شود روزی پنج بار حشيش بکشد.

وسوسه:
تمایل شدید فرد به ادامه مصرف یک ماده
علائم ترک:
در فرد وابسته به ماده مخدر، در اثر کاهش یا قطع ماده مصرفی، عوارض ناراحت کننده جسمانی و روانی مانند بیقراری،اضطراب، بیخوابی، درد عضالت، اسهال و استفراغ ظاهر میشود.
مثال:
 - ترک تریاک باعث ایجاد درد در دستها و پاها میشود.
 - ترک حشیش گاهی باعث ایجاد تهوع میشود.
مسلم این است که حرکت بین سوء مصرف و وابستگی وجود دارد ولی آن چه که مهم است این است که تمام سوء مصرف کننده ها به خصوص در اوایل، مشکل خود را اصلا قبول ندارند به خصوص در این میان بسیاری از درمانگران (پزشک، پرستار، بهورز و ...) عملا این نوع مصرف را جزء نرمال جامعه حساب می‌کنند ( حتی بسیاری از افراد سوء مصرف مواد را به عنوان یک روش بزرگ شدن و یا یکی از مراحل بلوغ میدانند.)
مشخصی داشته باشد، ولی برای کسانیکه در ارتباط با مفاهیم جامعه شناختی و روانشناختی از آن سود می جویند، در پاره ای از موارد مبهم به نظر می رسد.
علت ابهام در مفهوم گروه شاید در این باشد که گروه به مجموعه ای از انسانها گفته می شود که از لحاظ تعداد افراد تشکیل دهنده آن، دارای ابعاد مختلف و از لحاظ ساخت و کارکرد نیز متفاوت است. مثال گروههای دو نفر وجود دارند که به معنی واقعی کلمه یک گروه اجتماعی هستند،مثل خانواده جدید که متشکل از یک زن و یک مرد است و به آن گروه خانواده می گویند. یک تیم فوتبال هم که بیشتر از دو نفر ولی دارای افراد نسبتا محدودی است، گروه به شمار می رود. برای روشنفکران یا کارمندان یک جامعه هم که از لحاظ ابعاد وسیع است و یا حتی برای افراد کل یک ملت که بسیار وسیع تر است، می توان این اصطلاح را به کار برد.
 از لحاظ ساخت نیز پاره ای از گروهها پایدار و برخی نیمه پایدار و بعضی ناپایدارند. ولی آنچه که در همه گروههای نسبتا پایدار مطرح است، این است که نوعی همبستگی و تشریک مساعی و روابط متقابل بین افراد آنها وجود دارد و می توان آن را وجه مشترک همه گروهها دانست.
هر گروه دارای اعضائی است که هر یک از اعضاء دارای وضع و موقعیت،نقش یا نقش های مخصوص، روابط متقابل و احساس تعلق به گروه و رفتار گروهی است و برای رسیدن به اهداف مشترک با سایر اعضاء همکاری و همیاری دارد.
 از انواع گروههای اجتماعی، می توان گروه خانواده، گروه همبازی،شرکت تجاری، تیم ورزشی، کالس درس،مدرسه،انجمن و... نام برد.

هیچ فردی یک شبه معتاد نشده‌ که انتظار داشته باشد یک روزه هم از شر اعتیاد خلاص شود.

اغلب تفکری وجود دارد که مردم فک میکنند ترک اعتیاد به معنای قطع یکباره ماده مخدر است ، همانطور که می‌دانید با مصرف یک نوع ماده مخدر بدن به مرور زمان به وجود آن ماده وابستگی شدید پیدا می‌کند که در اثر فقدان آن علائم خماری مثل عرق سرد كردن، درد عضلانی،تپش قلب، اسهال، دل پیچه، استفراغ،  بی‌خوابی، بی‌اشتهایی، اضطراب، تندخویی و بی‌قراری به سراغ انسان می‌آید. بنابراین قبل از اینکه یک فرد معتاد تصمیمی به ترک بگیرد باید ابتدا از لحاظ ذهنی و روانی خود را برای برخورد و کنار آمدن با چنین علائمی آماده کند. خوشبختانه این علائم تنها در مراحل اولیه می‌توانند دشوار و یا آزاردهنده باشند و به مرور  از بین می‌روند. حال اینکه این علائم دقیقا چه زمانی پس از ترک از بین می‌روند به نوع ماده مخدر مصرفی، مدت زمان مصرف و توانايی جسمی فرد  بستگی پیدا می‌کند. به هر حال پس از مدتی، بدون نیاز به مصرف هیچگونه مواد مخدری، شاهد این خواهیم بود که بدن کاملا به حالت فعالیت طبیعی خود باز خواهد گشت. در این مسیر تنها باید در برابر سختی‌هایی که به فرد تحمیل می‌شود صبور بود و در برابر وسوسه‌های بیماری اعتیاد مقاومت کرد.

اولین اقدام برای کسی که تصمیم جدی برای ترک اعتیاد گرفته است مراجعه به کمپ ترک اعتیاد است هر سه مرکز کمپ ترک اعتیاد ما تحت نظر پزشک و درمانگر اعتیاد است و  می‌توان روند اصولی ترک مواد مخدر را با مشاوره و محیطی شاد آغاز کرد. در واقع شهامت و جسارت تصمیم گرفتن برای ترک اعتیاد و پاک شدن کار مهمی است ،  در مرحله بعدی فرد باید توان تحمل خماری را داشته باشد. این مرحله یکی از مهمترین مراحل ترک اعتیاد است. چون بسیاری از افراد به علت ترس از سختی‌های دوران خماری از ترک کردن اعتیاد خودداری می‌کنند. عذاب خماری هر چقدر هم که زیاد باشد، باید آن را تحمل کرد؛ چراکه مصرف مجدد مواد مخدر باعث می‌شود تا نتیجه تمام تلاش‌هایتان از دست برود و امکان بهبودی به تاخیر افتد. باید اعتراف کنیم که بهبود یافتن از اعتیاد یک فرایند طولانی است و صبور بودن هر چه بیشتر را می‌طلبد. علائم خماری، مربوط به سم‌زدایی بدن از ماده مخدر است. این علائم هميشگی نيست و سرانجام پس از مدتی از میان می‌رود. برخی از علائم خماری در دوره سم‌زدایی شامل موارد زیر می‌شود:

 تعریق و لرز موقتی-   بدن درد  - بی‌قراری و نگرانی -  ترس و احساس خشم

اگر فرد بتواند این احساسات را کنترل کرده و مجددا به سراغ مصرف مواد مخدر نرود گام بلندی در راستای بهبودی خود برداشته است. به خاطر داشته باشید که اگر عذاب خماری را تحمل کنید، در آن صورت بهبودی و به همراه آن انواع احساسات خوب همچون احساس آزادی، لذت و شادمانی نصیب شما خواهد شد.

اینکه طی دوران ترک، همواره به ماده مخدری که مصرف می‌کردید دسترسی داشته باشید یک زنگ خطر است. باید ضمن دور کردن ماده مخدر، از تمامی افرادی که با آن‌ها مواد مصرف می‌کرده‌اید و اماکنی که محل مصرف شما بوده است دوری کنید. به جای معاشرت با دوستان دوران اعتیاد خود به انجمن‌های ترک اعتیاد رفته و با افرادی که از بند اعتیاد رهایی پیدا کرده‌اند صحبت کنید. قطعا راهنمایی‌های آن‌ها می‌تواند انگیزه شما را برای ترک بیشتر کند. در واقع حضور داشتن در کنار افرادی که همین عذاب خماری شما را قبلا تجربه کرده‌اند، می‌تواند به شما در حفظ اراده و تصميم خود برای ترک اعتياد کمک كند.

بهترین اقدام قدرت نه گفتن به تمام وسوسه‌هایی است که سعی دارند شما را مجدد به عمیق‌ترین نقطه از دره اعتیاد و گذشته تان پرت کنند. به خاطر آورید كه اين لحظات سخت و دردناکهمیشگی نیست و نبايد خود را تسليم خواسته‌ها و احساسات زودگذر كنيد.