1.اعتماد به نفس پايين: اعتماد به نفس واقعی و حقیقی آن است که قبل از این که در کاری موفق شویم نوعی اعتماد به توانایی خود برای انجام ان کار داشته باشیم. در حقیقت دیدن خود به عنوان فردی توانا با کفایت دوست داشتنی و منحصر به فرد. )کفایت یعنی توانایی که درحد کافی و تسلط بر امور باشد و منحصر به فرد یعنی با توجه و در نظر گرفتن تفاوتهای فردی( . عدم اعتماد به نفس را میتوان عدم توانایی در ابراز توانمندیها و لیاقتهای فرد علیرغم دارا بودن آن تواناییها تعریف نمود. برای مثال دختر زیبایی که علی رغم زیبا بودن در چشم دیگران باز هم خود را زیبا نمی داند. کمبود اعتماد به نفس، هر چند که خود را زیر نقاب شجاعت یا خود بزرگ بینی مخفی میدارد، از نتایج اجتناب ناپذیر انکار است. باید توجه داشت که اعتماد به نفس کاذب را با اعتماد به نفس واقعی نباید اشتباه گرفت.
2 .مشكالت فيزيكی)جسمی(: یکی از بارزترین عوارض اعتیاد مشکالت جسمی و فیزیکی است که اکثر معتادان به مواد به آن مبتلا میشوند و معمولا به این دلیل تمایلی برای قطع مصرف از خود نشان نمیدهند.

3 .اختلال در روابط: قطعا یکی از عوارض اعتیاد اختالل و به هم ریختگی رابطه با دیگران است. در اثر اعتیاد دراز مدت بعد از مدتی در ارتباط با دیگران دچار مشکل میشویم.برای پنهان کردن اعتیاد خود ناچار به دروغ و ظاهر سازی میشویم. از آنجا که بیشتر وقت ما صرف تهیه و مصرف مواد میشود وقتی برای رسیدگی به دیگران و امور آنها باقی نمیماند. فاصله گرفتن و دور شدن از خانواده تا اقوام و آشنایان و دوستان و همکاران بهترین گزینه ای است که ناچار به انجام آن میشویم. به تدریج این عمل تبدیل به پرخاشگری و تندخویی با دیگران میشود و پس از مدتی این مشکالت در روابط با خود، دیگران و نیروی برتر جهان هستی در حیطه خانواده، کار، اجتماع، پول و دارایی، مسائل قانونی، فعالیتهای تفریحی و غیره خود را نشان میدهد.
4 .زوال معنوی(اراده، ارزشها، روح):

اعتیاد یک بیماری معنوی است. (بیل ویلسون یکی از بنیانگذاران AA مینویسد:“ما در بطری مشروب بدنبال خداوند بودیم.) پس از مدتی تمام ارزشهای درونی و معنوی افراد از بین میرود.به عنوان مثال اگر کسی به راستگویی، امانت داری، ناموس و.... اعتقاد داشته است، بر اثر اعتیاد این ارزشها به تدریج اهمیت خود را از دست میدهد و برای تهیه و مصرف روز به روز مجبور است بسیاری از اعتقادات خود را کنار بگذارد.