چندین سال است که مصرف کنندگان مواد مخدر در کشور ما با موادی آشنا شده اند که آخر نام آن ها  (( جیزک )) بود مثل تمجیزک ، تریجیزک ، بنجیزک ، اورجیزک و ... که همگی نام های تجاری دارویی به نام بوپره نورفین است که به صورت قاچاق از طریق کشور پاکستان وارد ایران می شود . در روزهای اول به اشتباه این دارو به عنوان داروی ترک اعتیاد استفاده می شد که به دلیل شکل تزریقی دارو و استفاده نادرست برخی از پزشکان و خود درمانی که معتادان انجام می دادند اغلب افراد به این ماده معتاد شده.
بعلاوه اینکه در بسیاری از موارد شکل اعتیاد آنان از فرم های ساده تر مصرف (کشیدن-خوردن ) به شکل خطرناک اعتیاد ( فرم تزریقی ) تبدیل می شد به همین دلیل پس از گذشت مدتی بعضی از معتادان دریافتند به این آمپول ها وابسته شده اند بنابراین مصرف تزریقی آمپول را کنار گذاشته مجدداً مصرف تریاک یا هرویین خود را شروع می کردند هر چند کماکان برخی از معتادان و حتی کادر درمان غیر مطلع هنوز این روش را تجویز می کنند ولی این روش ترک با استفاده از تزریق این نوع مواد در هیچ کجای دنیا مورد قبول نمی باشد.
هم اکنون حادثه بسیار خطرناک تری در جریان است با توجه به گران بودن آمپول تمجیزک ، گروهی از قاچاقچیان دارو در ایران اقدام به تهیه آمپولی به نام نورجیزک نموده اند این آمپول ها ترکیبی از هرویین ، استرویید و سایر مواد غیر مجازمی باشد .ولی به خاطر تشابه اسمی با گروه قبلی بسیاری از معتادان و حتی کادر درمان را به اشتباه انداخته است .در صورتی که نورجیزک کاملا با آمپول های خانواده تمجیزک تفاوت دارد. به چند دلیل زیر:
1-وابستگی فرد به چند دارو  2- میزان نشئگی بالا در این نوع ماده  3-استفاده از داروهای خطرناک مانند استروییدهادرآن، این ماده مخدر با همه نمونه های پیشین تفاوت دارد. مهم ترین مشکل مصرف استرویید ها ایجاد اختلال در فعالیت غدد فوق کلیوی ودر نهایت بیماری کوشینگ می باشد.
 از سوی دیگر استفاده از روش های کاملا غیر بهداشتی در تهیه این محلول مشکلات زیادی را برای مصرف کنندگان در پی داشته است. قابل ذکر است که حداکثر نیاز بیمار به داروی بوپره نورفین در 24 ساعت 3 عدد آمپول می باشد ولی آمپول نورجیزک به دلیل داشتن محلول هرویین، هر دو الی سه ساعت ، بیمار نیاز به تزریق مجدد دارد .