آمفتامین ها بین دو تا پنج روز در سیستم شما باقی می مانند. آمفتامین های مختلف برای مدت زمان مختلف در بدن باقی می مانند. به طور کلی ، آمفتامین ها تا چهار روز در ادرار و 90 روز در مو باقی می مانند.

 

آمفتامین ها گروهی از محرک های سیستم عصبی مرکزی هستند که شامل آمفتامین ، دکستروآفتامین و متامفتامین است. پزشکان به طور معمول آمفتامین را برای نارسایی خون ، چاقی و اختلال کمبود توجه / بیش فعالی تجویز می کنند.

اداره اجرای مواد مخدر آمفتامین ها را به عنوان مواد كنترل شده جدول 2 طبقه بندی می كند زیرا پتانسیل بالایی برای سوء استفاده دارند. استفاده از آمفتامین با آزمایشاتی بر روی نمونه های خون ، ادرار ، مو یا بزاق قابل تشخیص است. آزمایشات معمول می توانند آمفتامین ها را تا چهار روز تشخیص دهند. آزمایشات مو می تواند داروها را تا 90 روز تشخیص دهد.
آزمایش برای آمفتامین ها

آزمایشات برای تشخیص وجود مواد سوءاستفاده می تواند با استفاده از نمونه های ادرار ، بزاق ، مو و عرق انجام شود. آزمایشات خانگی شامل دو مرحله است: انجام آزمایش ساده ادرار و در صورت مثبت بودن ، ارسال یک نمونه برای آزمایش بیشتر به آزمایشگاه.

از نظر کارشناسان و پزشکان کمپ ترک اعتیاد ، آمفتامین ها نتیجه آزمایش ادرار مثبت را از چهار تا شش ساعت پس از مصرف تولید می كنند و تا دو یا سه روز پس از مصرف در سیستم فرد قابل ردیابی باقی می مانند. آزمایش مثبت آمفتامین به معنای کلی این است که فرد در یک تا چهار روز آخر از دارو استفاده کرده است. مصرف کنندگان منظم دارو ممکن است بعد از مصرف آن تا یک هفته آزمایش مثبت کنند.

پزشکان همچنین می توانند با آزمایش رشته ای از مو یا خون از آمفتامین ها غربال کنند. اگر پزشکان به تزریق آمفتامین مشکوک باشند ، ممکن است بیمار را به آزمایش HIV و هپاتیت B یا C تشویق کند.

افراد باید توجه داشته باشند که استفاده از برخی داروهای بدون نسخه و بدون نسخه ممکن است نتیجه آزمایش مثبت برای آمفتامین ها داشته باشد. در افرادی که آنتی هیستامین ، استنشاقی بینی ، داروهای سرماخوردگی و برخی از داروهای افسردگی مصرف می کنند ، می توان مثبت کاذب نام برد.
آزمایشات ادرار

بسته به pH ادرار و تفاوت های متابولیکی فرد ، آمفتامین ها تا سه روز پس از مصرف در ادرار فرد قابل تشخیص هستند. مصرف مکرر آمفتامین ممکن است آزمایش ادرار مثبت را برای دو تا چهار روز پس از مصرف ایجاد کند.

آزمایشات در منزل معمولاً برای نشان دادن وجود دارویی در ادرار کافی است. نتیجه مثبت مستلزم آن است که فرد برای آزمایش بیشتر نمونه را به آزمایشگاه بفرستد. آزمایشگاههای آزمایشگاهی از آزمایشات خانگی مطمئن تر هستند زیرا می توانند از این نظر مثبت کاذب ناشی از برخی غذاها ، مکمل ها ، نوشیدنی ها یا داروها را رد کنند.
آزمایش خون

متامفتامین چهار تا شش ساعت در پلاسما می ماند. آزمایش خون می تواند تفاوت بین سوء مصرف آمفتامین یا استفاده صحیح را طبق دستور پزشک تعیین کند.

در صورت استفاده به عنوان تجویز شده ، سطح آمفتامین در خون از 02/0 تا 05/0 میلی گرم در لیتر و گاهی تا 0.2 میلی گرم در لیتر وجود دارد. غلظت های بالاتر از 0.2 میلی گرم در لیتر نشانه سوء مصرف آمفتامین است و غلظت های بالاتر از 2.5 میلی گرم در لیتر می تواند منجر به مصرف بیش از حد کشنده شود.
تست های مو

بسته به طول مو ، آمفتامین ها را می توان تا 90 روز پس از مصرف تشخیص داد. آزمایشات مو به طور بالقوه قابل اطمینان ترین آزمایش برای تشخیص استفاده قبلی از آمفتامین ها است ، اگرچه آنها نمی توانند مصرف داروهای اخیر یا گاه به گاه را تشخیص دهند.

با این حال ، آزمایشات مو ممکن است براساس رنگ موی فرد مغایر باشد - موهای تیره حاوی متامفتامین بیشتری نسبت به موهای سبک تر هستند زیرا این دارو بهتر است به ملانین در موهای تیره وصل شود.

داروها از جریان خون به سمت فولیکول های مو حرکت می کنند و می توانند حدود هفت تا 10 روز پس از مصرف تشخیص داده شوند. ساختار مو ، میزان رشد ، میزان ملانین ، بهداشت و درمان زیبایی مو ممکن است بر غلظت داروها در مو تأثیر بگذارد.